Młodzieńcze zapalenie stawów to choroba przewlekła, która jest związana z bezustannym bólem oraz dyskomfortem. Dochodzi do tego obrzęk oraz problemy z przemieszczaniem się. W najcięższym stadium choroby każdy ruch wiąże się z bólem. Jak leczyć omawianą chorobę?
Młodzieńcze zapalenie stawów – podstawowe informacje
Młodzieńcze zapalenie stawów to choroba z którą zmaga się coraz więcej osób. Objawia się przede wszystkim bólem i ograniczoną ruchowością, ale pojawia się również obrzęk. Aby rozmawiać o przyczynach choroby należy przybliżyć rolę jaką odgrywa układ odpornościowy. Jego podstawowe zadanie polega na ochronie przed infekcjami, za które odpowiadają drobnoustroje, wirusy oraz bakterie. Układ ma wiele zalet, a jedną z nich jest możliwość rozróżniania tego, co dla organizmu ludzkiego jest szkodliwe, a bez czego nie można się obejść. Zapalenie stawów to choroba będąca skutkiem nieprawidłowej odpowiedzi układu odpornościowego, który przestaje rozróżniać, które komórki szkodzą, a które są potrzebne. W związku z tym zaczyna atakować własny organizm, co skutkuje wystąpieniem stanu zapalnego. Właśnie ze względu na działanie organizmu MZS nazywane jest chorobą autoimmunologiczną, czyli taką, kiedy układ odpornościowy sam sobie szkodzi. Nie mamy do czynienia z chorobą dziedziczną, ale mimo wszystko wybrane czynniki genetyczne odgrywają tutaj spore znaczenie. Choroba jest kombinacją predyspozycji genetycznych oraz wpływu środowiska (szacuje się, że infekcji). Mimo wszystko, omawiana dolegliwość stanowi wielką niewiadomą dla badaczy oraz osób, które muszą się z nią zmagać.
Rozpoznanie oraz leczenie MZS
Aby zdiagnozować MZS, należy skontrolować utrzymujące się zapalenie stawów i jednocześnie wykluczyć występowanie innych schorzeń. Odbywa się to przy pomocy badań fizykalnych oraz testów laboratoryjnych. MZS dotyczy osób, które nie ukończyły jeszcze 16 lat, a do tego skutki uboczne utrudniają życie dłużej niż przez 6 tygodni. Omawiana choroba jest podstępna i atakuje głównie stawy. Skutkuje to obrzękiem oraz sporymi trudnościami w trakcie poruszania się. Kiedy chory znajduje się długo w jednej pozycji, pojawiają się trudności ze zmianą pozycji (sztywność). Ograniczenie bólu jest możliwe, dzięki trzymaniu stawu w pozycji w pół zgiętej. Jednakże takie działanie zmierza do skrócenia mięśni oraz ścięgien i wpływa na pojawienie się deformacji zgięciowej. Skutki uboczne choroby uprzykrzają życie i powodują szereg niekorzystnych objawów. W związku z tym warto sięgać po leki, które okażą się pomocne. Mowa o Aspicam, Opokan i Mel.
