Przeszczep szpiku to zabieg ratujący życie wielu ludziom każdego roku. Jest to procedura wykonywana w przypadku takich schorzeń jak białaczka, ziarnica złośliwa, chłoniak, niektóre choroby układu krwionośnego. W przypadku pacjenta wymagającego przeszczepu najpierw członkowie rodziny poddają się badaniu na możliwość bycia dawcą, jednak w większości przypadków okazuje się, że nie ma zgodności pozwalającej na przeprowadzenie procedury. Dlatego bardzo ważne jest, aby w bazie potencjalnych dawców znalazła się jak największa liczba osób. Wtedy istnieją największe szanse na uratowanie życia chorego.
Wpisanie się do bazy potencjalnych dawców jest stosunkowo prostą procedurą. Potencjalny dawca szpiku musi spełnić pewne kryteria – przede wszystkim wieku i stanu zdrowia. W bazie mogą znaleźć się osoby między 18 a 55 rokiem życia, które są zdrowe i w przeszłości nie chorowały na nowotwory, żółtaczkę, gruźlicę, schorzenia hematologiczne. Z bycia dawcą wyklucza nosicielstwo wirusa HIV, cukrzyca, zapalenie wątroby oraz schorzenia serca.
Osoba spełniająca powyższe kryteria może wypełnić oświadczenie woli znajdujące się w Centralnym Rejestrze Niespokrewnionych Dawców Szpiku i Krwi Pępowinowej znajdującym się na stronie internetowej Poltransplantu. Taki formularz trzeba przesłać online lub pocztą tradycyjną. Można również osobiście zgłosić się do tej instytucji.
Poltransplant przesyła nasze zgłoszenie do najbliższego nam ośrodka, z którego otrzymamy zaproszenie na badanie wstępne, podczas którego wypełnimy ankietę na temat swojego stanu zdrowia, a lekarz pobierze próbkę krwi pozwalającą wykonać badania genetyczne określające zgodność tkankową z biorcą. Dawca nie ponosi żadnych kosztów badań.
Wyniki te są umieszczane w ogólnoświatowej bazie, do której mają dostęp lekarze szukający dawcy dla swojego pacjenta.
W sytuacji, gdy pojawia się zgodność tkankowa między naszym materiałem a materiałem biorcy, wówczas ponownie jesteśmy pytani o zgodę na zabieg pobrania szpiku. Przed przystąpieniem do właściwego badania, nasza krew jest ponownie sprawdzana w celu potwierdzenia zgodności. Następnie jesteśmy kierowani na kompleksowe badania, aby wykluczyć wszelkie potencjalne zagrożenia dla biorcy.
Gdy wszystko przebiega pomyślnie, zostają załatwione formalności związane z zabiegiem, wówczas możemy zgłosić się na pobranie szpiku.
Procedura ta jest w istocie pobraniem komórek macierzystych z krwi obwodowej, co jest bezbolesne i nie wymaga pobytu w szpitalu. Zazwyczaj trwa około 2 godzin. Odpowiednio wcześniej przed zabiegiem otrzymujemy lek, który mobilizuje szpik do wytwarzania komórek krwiotwórczych.
Według statystyk Fundacji DKMS w ciągu 10 lat od momentu rejestracji, około 5 osób na 100 zarejestrowanych w systemie, oddaje szpik.
Nie ma piękniejszego daru niż uratowanie komuś życia. Dzięki prostej procedurze medycznej możemy dać szanse wyzdrowienia choremu i ulżyć w cierpieniu jemu, a także całej jego rodzinie.
